Rome , de Paus en de Route!

Hij was er niet

Overal gezocht, maar niet gevonden

We hebben de groeten achtergelaten !

...en , de route naar Rome :

grazie e arrivederci,

Hema

In Rome

Bij de Trevifontijn, als een echte toerist

Gekke huis, bij de Trevifontijn

Piazza Navona

Nog wel uit Sardinie

Hema

Verslag van de 5de en 6de week!

Dag 29 : Montagnana - Ferrara : 70km

De etappe van Montagnana naar Ferrara gaat door de Povlakte. Rijdend door een wat saai en vlak gebied dat ons aan Nederland, maar ook aan Suriname doet denken. De huizen met tralies en het geluid van hanen doet Surinaams aan. Ook de vele muskieten doet je aan Suriname denken. Je kunt je voorstellen dat het vroeger een malariagebied was. Toen wij rond 3 uur bij de brug , even ten noorden van Ferrara aankwamen ,bleek deze afgesloten voor alle verkeer. Hoe kwamen we aan de overkant?!?!? Fietser aangehouden en die bleek wel een alternatief te hebben, n.l. de pont. De pont?!?! Er bleek dus een kleine pont te varen …..maar die ging pas weer na anderhalf uur, je weet wel , middagpauze. Zij ze gek op. Wij onze tijd besteed aan het verslag van week 4. Eindelijk Ferrara bereikt. Tent opgezet en naar het mooie centrum gefietst. Biertje gedronken en gegeten aan het plein waar groepen jongeren met vlaggen acrobatische toeren aan het uithalen waren. Eerst oefenen en daarna de voorstelling met of zonder drumband.

Dag-29 : Venetiaanse villa in Fratta Polesine

Dag-29 : Wachten voor de pont

Dag-29 : Aankomst in Ferrara

Dag-29 : Festival van vlaggen acrobatiek

Dag-29 : Boekje 2 uit!

Dag-29 : Op deze manier duurt het wel even, voordat iedereen aan de overkant is

Dag 30 : Ferrara - Portomaggiore : 40km / Portomaggiore - Ravenna : Trein 30km

De etappe van Ferrara naar Ravenna loopt nog steeds door de Povlakte , maar dan een graadje erger, vlak heet en saai. Dat waren wij in Portomaggiore zat en hebben vandaar de trein genomen naar Ravenna. De treinreis ging prima , alleen de fietslift was wat klein en moesten we de fietsen met bagage rechtopzetten om hier gebruik van te maken. In Ravenna de reis weer opgepakt en ons kamp even buiten Ravenna opgezet bij een hele leuke Agritourisme. Lekkere fles eigengemaakte wijn voor maar drie en een halve euro man gemaakt. ’s Avonds werd er voor ons een heerlijk streekgerecht klaargemaakt.

Dag-30 : Past hij er wel of niet in?

Dag-30 : Nee, dan maar op z`n kop

Dag-30 : Mooi plekje, bij Agritourisme. Had ook in Nederland kunnen zijn.

Dag 31 : Ravenna - Pinarella : 35km

Lekker zonnetje. Afgerekend voor alles 30 euro!!! Op naar de Adriatische kust. Prachtig door pijnboombossen ( pineda ). Langs bijzondere vissershuisjes boven het water met een een enorm net voor de deur. Langs schitterende lagunemeren. Bij het haventje van Servia lekker gefrituurde vis gegeten. Prettig gesprek nog met 2 zussen uit Landsmeer, die inmiddels in Duitsland een boetiek runden en op inkoop in Italië waren. Opvallend was dat de camping in pinarella de Servia, waren wij stonden al bijna leeg was en de boel al ingepakt stond. Nog even een duik in zee genomen.

Dag-31 : Natuurgebied achter de kust

Dag-31 : Vissers huisjes op palen

Dag-31 : Op weg naar de kust

Dag-31 : Heerlijk even zwemmen

Dag-31 : Alleen maar strandtentjes

Dag 32 : Pinarella - Ponte Messe : 68km

Tent opgebroken. Ontbijtje genomen en op weg naar Ponte Messa. Een leuke kleine camping met een hoop kunst. Henk’ s voorband liep steeds sneller leeg. In een plaatsje bij een paar bankjes de band onder toeziend oog van een paar lokale mannen, die de hele reparatie zwijgend hadden toegekeken, geplakt. Slecht bij het wegrijden kon er nog een ciao af. Op de camping een stel mannen uit Rotterdam ontmoet, die ook op weg waren naar Rome.

Dag-32 : Vrij lege camping. IJskasten staan al ingepakt. Volgende week sluiten ze

Dag-32 : Opweg naar de Apenijnen

Dag-32 : Even weer een bandje plakken

Dag 33 : Ponte Messe - Sansepolcro : 50km

Onder een zwaar bewolkte hemel met af en een spetter op weg naar col Valico di Viamaggio ( 1050 m). Dit was weer even andere koek dan de saaie Povlakte. 23 km omhoog met een stijgingspercentage van 5 tot 7 procent. Na een prachtige lange afdaling met schitterende vergezichten aangekomen op een Agritourisme in Sansepolcro. Heerlijk uitwaaien met een gangetje van over de 50 km/ u naar beneden zoeven maakt je dag meer dan goed. En dan nog heerlijk een duik in het zwembad. Wat wil een mens nog meer.

Dag-33 : Hier moesten we eigenlijk naar beneden

Dag-33 : Uitzicht op de rivier, de Marecchia

Dag-33 : Na een stijging van 700m, eindelijk op de col(1050m)

Dag-33 : Prachtig uitzicht vanaf de col, op Umbrie

Dag 34 : Sansepolcro - Assisi : 90km

Wilden lekker vroeg vertrekken, maar weer een lekke band. Weer veel over drukke wegen gereden met super slecht wegdek. Als het wegdek ook de staat van Italië moet weergeven dan is het slecht met het land gesteld. Vandaag wilden we toch de ruim 90 km naar Assisi afleggen om daar een rustdag te nemen en Franciscus te bezoeken. Aangekomen bleken onze Rotterdamse boys van Ponte Messa ook aangekomen. Een wijntje erbij en het was nog lang onrustig die avond.

Dag-34 : Ons plekje bij een agritourisme, bij Sansepolcro

Dag-34 : De tabaksteelt in Umbrie

Dag-34 : Avondlicht op Assisi

Dag-34 : `s Avonds heerlijk gegeten op het terras van de camping

Dag-34 : Gezellig natafelen met Arno en Johan, ook Rome fietsers

Dag-34 : Een start met een lekke band

Dag 35 : Rust : 0km

Vandaag rustdag. Lekker laat opgestaan, 8 uur. De mannen uitgezwaaid en wij met het shutteltje van de camping de stad bezocht. Waren best onder de indruk. Super mooie historische bedevaartsoord.

Dag-35 : De basiliek van Fransiscus van Assisi

Dag-35 : Straatje in Assisi

Dag-35 : De basiliek van heilige Clara

Dag-35 : Uitzicht op Assisi

Dag 36 : Assisi - Massa Martana : 54km

Lekker ontbijtje op de camping genomen. Eerst 23 km ver van de snelweg. Daarna toch weer veel de drukkere wegen gereden. Erg heet. Prachtig landschap. In het historische plaatsje Bevagna nog even opgehouden i.v.m. filmopnamen. En weer door. Vanwege de hitte onderweg onder een boom siësta gehouden van een kleine twee uur. Veel stijgen, maar de afdalingen maken veel goed. Bij Massa Martina op een minicamping de tent opgezet en natuurlijk de onvermijdelijke duik.

Dag-36 : Lief straatje in Bevagna. Een historisch plaatsje

Dag-36 : Filmopname in Bevagna

Dag-36 : Onze siesta plaats onderweg

Dag-36 : Even bijkomen

Dag-36 : Hier viel het nog mee

Dag 37 : Massa Martana : Orte : 54km / Orte - Nuova Salario : Trein 50km / Nuova Salario - Rome : 15km

Ook hier stond het ontbijtje voor ons klaar. Weer erg veel zoetigheid, maar erg lekker voor onderweg. Wat is Umbrië toch mooi met zijn burchtplaatsjes. De temperatuur liep op tot boven de 30 graden en in Orte daarom toch maar besloten met de trein richting Rome te gaan. Uitgestapt in Nuova Salaris om vervolgens het laatste stukje naar de camping bij Rome te fietsen. Maar dat was een misrekening. Dacht dat er in de buurt van het station een brug over de Tiber was…..maar helaas was dat een brug van de rioolzuivering. Omfietsen dus en wel over een zeer drukke vierbaansweg. En dan nog twee keer lek rijden. Welkom in Rome. Pas half acht op de camping en in het donker de tent opgezet.

Dag-37 : Blik op Casteltodino

Dag-37 : Wat doe je als er geen lift is. En dit was nog maar een klein trapje

Dag-37 : Al weer een lekke band

Dag-37 : Binnen een half uur de tweede lekke band

Dag-37 : De laatste keer de tent afbreken

Dag 38 : VERJAARDAG MARIJKE !!!! 69

Marijke vandaag jarig , 69 jaar geworden. Met een knuffel wakker gemaakt. Vandaag veel regelen. Fietsen en bagage in depot van firma Soetens voor vervoer naar huis. Hotel geregeld in het centrum voor de laatste dagen en Maurice de tickets voor de terugvlucht van maandag laten regelen.

Dag-38 : Bagage klaar voor vervoer naar Nederland

Dag-38 : Eind goed, al goed. En even proosten op de verjaardag van Marijke, 69 !!!

Terugblikkend op deze reis kunnen we stellen dat:

• De wegen in het midden van Italië wel erg slecht zijn.
• De natuur overweldigend is
• Herrie bijna overal aanwezig is.
• De ontmoetingen de reis al waard was.
• Het soms wel erg afzien was.
• De beloning altijd daarna komt.
• We de tent 33 keer hebben opgezet.
• We de tent 33 keer hebben afgebroken.
• De slaapmatjes 33 keer hebben opgeblazen.
• De slaapmatjes 33 keer hebben laten leeglopen en opgerold.
• Er gelukkig veel campings met zwembadjes waren.
• Nederland een geweldige infrastructuur heeft voor fietsers.
• Alleen het weer niet altijd meewerkt.
• Dat dit jaar wel meeviel.
• We hierbij alle fans bedanken die met ons meegeleefd hebben.

Adifedecci HEMA

De animatiefilm , van de route , wordt aan gewerkt !

Verslag van de 4de week!

Dag 22 : St. Valentin - Meran/Merano : 75km

Vandaag lekker afdalen. Opgestaan met een lekker zonnetje, wandeling naar het dorp voor verse broodjes bij de bakker. Boel ingepakt en op weg. Het eerste stuk langs het meer ging nog op en neer, maar daarna uitsluitend afdalen. Langs prachtige dorpjes ( Mals , Glurns ) door een van de grootste Appelgaarden van Europa. Erg druk met fietsers. Bij een fietsbar drankje genomen en weer door . Laatste lacetteafdaling vlak voor Metabo. Kramp in de handen van het remmen. Tentje opgezet op een leuke stadscamping met daarna een heerlijke plons in het zwembad.

Onze eerste pizza.

De stadspoort van Glurns/Glorenza

Onze eerste heerlijke macchiato

Uitzicht op de Ortler

Even een biertje en een frisse, bij de bike bar

Langs de Etsch / Adige. Richting Merano

Dag 23 : 0km

Vandaag een rustdag. Uitgeslapen tot acht uur. Boodschappen voor een uitgebreid ontbijt gehaald. Daarna de mooie thermen stad in. Op terrasje uren doorgebracht om ons verslag van de derde week te schrijven. Dus om nou te spreken van een rustdag?!?!. Voor onze benen !

De Winterpromenade langs de Sissiweg in Merano.

Was gezellig vol ?!?

Dag 24 : Merano - Ora/Auer : 50km

Net alles ingepakt, begon het te regenen. Gauw een plekje onder een afdak ingenomen, want er waren meer kapers op de kust. We zaten samen met een Duitse jongeman uit Berlijn en een ( dove ) Kroaat. Hele “gesprekken” over van alles. De krant van onze Duitser werd helemaal vol geschreven. Uiteindelijk zijn wij , zei de Kroaat : 1 Europa met z’n vieren. Het was weer een bijzonder ontbijtje. Na het afscheid op weg in de regen . Gelukkig vlak . Onder een rustplek koffie gemaakt. Gesprek met een fietsechtpaar over wel of geen e-bike. Het stel was al 74 dus mag het elektrisch worden. Wij hebben dus nog een paar jaar te gaan. In Auer / Ora tent op een camping achter een hotel. Veel te dure camping voor het gebodene . Bij de buren was in de tent ingebroken, dus dat stelde Marijke niet op der gemak.

Ontbijtje met een Berliner en een dove Kroaat.

De krant werd vol geschreven.

De appelgaard van Europa.

Kastelen en burchten, overal onderweg.

Etappe einde op de camping in Auer / Ora.

Dag 25 : Ora/Auer - Rovereto : Trein 70km / Rovereto - Sdruzzina : 25km

’s nachts regen. Eerst maar ontbeten bij de plaatselijke bakker. Maar de regen hield niet op. Erger nog, het werd steeds erger. Tent maar zeiknat ingepakt en maar weer terug naar de bakker voor de koffie. Overleg wel of geen trein. Wel dus, naar Rovereto, maar die ging pas om 12 uur. Dan maar weer koffie in het café t.o. het station. In de trein moesten alle spullen van de fiets, omdat de fietsen opgehangen moesten worden. In Rovereto een hostel uitgezocht, bleek deze vol. De receptionist was zo behulpzaam om naar een alternatief te zoeken. Veel was bezet i.v.m. weekend. Toch nog een plek gevonden in een agritur ( een soort b&b ). Wel nog even en 25 km fietsen. Een lief stekkie met een binnenplaats. Namen een heerlijke fles wijn ( gewurztraminer ). Konden ter plekke niet eten , maar manlief zou ons naar de plaatselijke pizzatent brengen. Fietsen in het donker langs de drukke weg was geen optie. Na het eten werden we door de pizzabaas teruggebracht naar ons onderkomen. Geweldige service!!!

Wat gaan we doen? Wel of geen trein?

Ons ontbijt bij slecht weer.

Het wordt de trein naar Rovereto.

Van appelteelt naar druiventeelt.

Ons onderkomen bij een wijnboer.

Heerlijke gewurztraminer.

Dag 26 : Sdruzzina - Verona : 50km

Nog steeds bewolkt. Heerlijk ontbeten en op weg……en het begon weer te regenen. Bij een nikegrill gestopt voor een heerlijke macchiato. En de regenkleding kon weer aan. In het begin was het een mooie tocht, Kris kras door wijnvelden en door leuke Italiaanse dorpjes. Wel weer op en af . Even wennen na al dat dalen. Laatste deel ging langs een kanaal. Was wat minder interessant. Aangekomen bij de camping van Verona hadden we wel effe een flinke klim achter de rug. Net op tijd de tent opgezet of het begon te regenen. Zijn we nu in Italië of in Nederland. Spullen in de tent en snel naar de stad beneden. In een kleine Kneipp gauw naar binnen . Toen barste het onweer los. En hoe!? De deuren gingen dicht want de regen stroomde naar binnen. Vervolgens schonk de kelner voor iedereen een heerlijk wijntje in en serveerde daar een lekkere mozzarella bij met overheerlijke olijfolie. Wij dachten : hij draait ons een poot uit…..maar niets is minder waar toen wij de rekening vroegen wist hij ook niet wat hij moest vragen. Dit is zo buitengewoon, geef maar wat. Mooi hè. Ja toch. Terug op de camping, door de regen, wilden wij nog effe opdrogen in het onderkomen. Plots zagen wij een stel Nederlanders volgepakt hun fiets voor de deur neerzetten. Als verzopen katten kwamen ze binnen. Een lekker rood wijntje gehaald waarna het een stuk gezelliger werd. Zij waren de hele dag van uit Garmisch onderweg geweest naar Verona.

Even een stop, bij de bike bar, ivm een regenbui.

Druiventeelt onderweg naar Verona.

Laatste blik op de bergen.

Aankomst in Verona.

Dag 27 : 0km

Rustdag in Verona. Rondgebanjerd door de stad . Prachtige oude plaats met z’n arena, prachtige piazza’s en een kasteel met een prachtig uitzicht over de stad. En natuurlijk zijn prachtige Romeinse brug.

Uitzicht vanaf de camping op Verona.

De Arena.

Uitzicht vanaf het kasteel op de Romeinse brug.

Dag 28 : Verona - Montagnana : 65km

Op weg naar Montagnana. Onderweg kregen wij het gevoel in Nederland rond te rijden met een vleugje Suriname. Schiet wel lekker op. Kunnen lekker tempo maken. Aangekomen in Montagnana bleek de jeugdherberg tijdelijk gesloten. Uitgeweken naar een b&b. Geweldig mooie plaats met volledige middeleeuwse stadsmuur met 24 torens en 4 stadspoorten. Gezellig stadscentrum met bijna overal arcades.

Even een eetstop en gelijk alles even laten drogen.

Een van de vier poorten van Montagnana.

De stadsmuurvan Montagnana.

Terugblikkend op de vierde week kunnen we stellen dat:

• Kramp in de handen hadden van het vele remmen bij het afdalen van de Reschenpas.
• na regen altijd zonneschijn komt, al moet je soms lang wachten.
• Een tiende van de Europese appels uit de streek rond Merano komt.
• De pizza , net als de schnitzel , ook langzaam je neus uitkomt.
• Het nu wel heel spannend wordt, halen we het wel of niet.
• Italianen in Ferrara op mooie , modieuze, antieke fietsen rijden.

Adifedecci HEMA

Onze fans !

Verslag van de 3de week!

Dag 15 : Dillingen - Augsburg : 50km

Deze dag viel een beetje tegen. Flauwe route. Kleine stukjes door bos gereden. Vanaf Welden tot vlakbij Augsburg, over een oud spoortraject gereden. Daar kwamen we het voor ons nieuwe fenomeen”vals plat” tegen. Het gevoel dat je vlak rijdt, en je toch moeilijk vooruit komt. Dat je geen 18km/uur gaat, maar 12km/uur. Hooguit!! Het gevoel van pap in de benen. Ten noordoosten van Augsburg op de camping gestaan. Bij een zwemmeertje. Daar heerlijk gegeten. Eindelijk eens geen schnitzel met patat en salade, maar overheerlijke Lasagne en Melanzana. Ruime plekken, maar vooral ’s nachts veel verkeerslawaai (voor Henk).

Zwemmeertje bij de camping

Dag 16 : Augsburg - Uttingen Am Ammersee : 50km / Trein 25km

Half tien vertrokken. Mooie tocht langs de Lech en door natuurpark in Augsburg. Heerlijk onder de bomen want het was weer erg heet. Eerste meer waar we langs kwamen meteen een duik genomen. Dat gaf voor even wat afkoeling. Bij het derde meer weer een duik. Soms hoop je op een buitje, daar zullen we later wel anders over denken!! Na de duik een heerlijk cola / biertje patatje genomen en weer op weg. Het landschap werd er niet uitdagender op. Veel open agrarisch landschap met weinig schaduw. In Egling daarom maar voor het laatste stukje ( 25 km ) de trein naar Utting aan de Ammersee genomen. Toch nog 3,5 km fietsen naar een overvolle camping. ’s Avonds in de zwoelte nog een heerlijk wijntje op een terras genomen.

Even afkoelen

Toch maar de trein gepakt

Gezellige volle camping

`s Avonds nog even heerlijk roseetje gedronken

Dag 17 : Uttingen Am Ammersee - Riegsee : 50km

Vroeg opgebroken en onderweg naar de Riedsee. Richting Oostenrijk. En je raadt het al, met de opdoemende Alpen steeg ook de kans op onweer! Mooi afwisselend landschap met Beierse boerderijen. Begint ook echt naar de bergen te ruiken. Onze fans stonden er weer. Bij Riegsee aangekomen de tent snel opgezet i.v.m dreigende onweer. Nog net de eerste slokken van ons biertje op en de bui barstte los. Gauw naar binnen in de Gasthof. Lekker oubollig, maar best gezellig waar Heidi van Peter ons in een Dirndl ( Beiers jurkje) ons bediende. Het geraniumgehalte wordt steeds groter. We zitten dan ook bijna in Oostenrijk.

Even een eetpauze

Oostenrijk in zicht

Dag 18 : Riegsee - Garmisch : 46km

Bewolkt, maar goede temperatuur. Op weg naar Garmisch Partenkirchen. Langs idyllische beken en bergdorpjes en mooie vergezichten. En ook hier de fans blijven ons stalken. Geluncht bij een beekje en weer op weg. Bij Garmisch aangekomen, ons eerste deel van Reitsma zit er op, wilden wij doorfietsen naar Mittenwald……..maar wat een deceptie. Fietsen langs een drukke weg met voortrazende verkeer. Waar zijn we mee bezig. Op een autoparkeerplaats ons broodje opgegeten. Wat een armoe. Wat te doen , doorgaan of terug naar Garmisch. Toch maar terug en op zo’n Wintersportcamping onder de Zugspitze de tent opgezet. ’s Nachts regen . Besloten om de trein maar te pakken naar Bolzano ( Italië ) , weg uit die verdam…… bergen. Maar onderhoud op de Brennerpas hield dat tegen. Achteraf een gelukje.

De eerste bergen komen er aan

Eerste boekje uit

Eerste boekje uit!!

Dag 19 : Garmisch - Innsbruck - Otztal station : Trein / Otztal - Landeck : Bus

Alles nat ingepakt. Op het station wat ontbeten. De trein naar Innsbruck genomen om daarna over te stappen op de trein naar Landeck om de route weer op te pakken. Maar ook hier werkzaamheden aan het spoor ( zitten we in Nederland?!?! ) overstappen in Otztal op de bus, fietsen achter op de bus ,bagage onderin. Bagage mag je zelf doen , de chaufeur zit al achter het stuur. Aangekomen in Landeck ook regen……. Gauw de tent opgezet . De rest van de dag in Landeck doorgebracht in een ijssalon.

Fietsen achterop

En de bagage onderin de bus

Ontbijt onder een afdak ivm de regen

Dag 20 : Landeck - Pfunds : 35km

'smorgens…. Regen. Boel nat ingepakt en op weg door het Inndal richting Reschenpas . Eindelijk droog. Op en af langs de Inn, met soms zeer steile hellingen. Na zo’n 35 km tent in het zonnetje laten drogen en opgezet even buiten Pfunds aan een meertje. In de loop van de dag werd het drukker door motorrijder fietsers en lopers. 'savonds weer schnitzel met patat, hopelijk voor de laatste keer. Italie komt er aan…nog effe wachten dus. En geestelijk voorbereiden op de Reschenpas.

Op naar de bergen !

Op naar de bergen !

Op naar de bergen !

Op naar de bergen !

Dag 21 : Pfunds - St. Valentin : 33km

Koude nacht, je merkt dat je op 1000 m zit. 'snachts gesneeuwd boven . Mooie witte toppen. Lekker binnen ontbeten samen met onze Nederlandse motorburen. Op naar de Reschenpas. Eerst fietspad, daarna 9 km langs de weg, tot Zwitserse grens. Daarna weer linksaf Oostenrijk weer in. En dan de pas op naar Nauders, 11 bochten , aftellen dus. Bij Norbertshohe afdalen naar Nauders……..maar dan nog ruim 6 km trapsgewijs naar de Reschenpas ( 1505 m )En als dan denkt ik ben er (dacht Marijke ). Dan moet je nog 8 km op en neer langs de Reschensee tot aan de camping in St. Valentin. Zijn we bikkels of niet. Afzien, maar wat een mooie tocht en wat geeft het een voldoening als je het gehaald hebt.

Beginnen aan de klim

Norbertshohe gehaald. Hoogte:1405m

Terugblik op Nauders

Op de Reschenpas

Ochtendzon op de Reschenpas, in St. Valentin

Terugblikkend op de afgelopen week kunnen we stellen dat:

• ’s Morgens om 6 uur de kerkklokken luiden.
• er nog steeds fans van ons rondlopen.
• We overgestapt zijn van schnitzel naar pizza
• We af en toe gesmokkeld hebben, door de trein te nemen
• We in een wereld leven vol herrie, maar gelukkig niet overal.
• Er nog jongeren zijn die respect voor je hebben
• Italianen de lekkerste koffie hebben en de lekkerste pizza
• het af en toe afzien is in de bergen.

Ciao HEMA

De etappes 1-14

Verslag van de 2de week!

Dag 8 : 60km

9 uur vertrokken .lekkere taartjes gekocht op de camping voor onderweg. Mooi afwisselend landschap. Veel wijnbouw. Later meer landbouw. Wordt ook de Fruitroute genoemd. Er lag er veel fruit langs de kant. Ruim 60 km gefietst naar camping aan recreatiemeer in Leeheim, waar wij heerlijk gezwommen hebben na weer een hete dag.

Appels liggen voor het oprapen.

Onderweg

Mooi uitzicht op het meer

Dag 9 : 74km

7 uur wakker !!!. Waar is het brood gebleven? Bleek Henk het weggegooid te hebben. Gelukkig zat het in het goed afgesloten plastic zak. Mooie ochtend met mooi uitzicht vanaf de tent op het het meer. Eindelijk een plek met rust. Geen treinen geen verkeer.Weer lekker vroeg vertrokken. Alleen Lorsch en Ladenburg tijdens deze etappe zijn het vermelden waard. Uiteindelijk aangekomen bij de Neckar. Mooi stuk langs de rivier met uitzicht open de Altstadt van Heidelberg. Op terrasje tegenover de Altstadt wat gedronken. Spraken nog een Nederlandse vrouw die met kind en hond vanaf Basel fietsten maar af en toe ook de trein pakten. Even voorbij Heidelberg de tent opgezet, pizza besteld. Helaas weer veel verkeersgeluiden.

Zicht op de oude stad Heidelberg

Even een opfrisser

Dag 10 : 74km

Langs de Neckar verder naar Oedheim. Langs onverharde wegen en vele kastelen en burchten. Leuke tocht met soms korte stevige hellingen. Onderweg bij een Natuurvriendenhuis wat gedronken en weer verder. Wilden in Oedheim ( einde etappe) overnachten want dat was een rustige camping!?. Wat een deceptie bij aankomst. Een afschuwelijk grote camping naast een helicoptervliegveld!?!? Kregen een plekje in de volle zon en konden 24 euro aftikken. Wilden nog wat eten,nou ja eten. Het was vullen , niet voeden. Hadden gedacht aan 2 nachten, maar waren daar snel van genezen. Volgende dag zo snel mogelijk weg.

Hirschhorn, aan de Neckar

Even een accuutje opladen, onderweg. Achter op de fiets

Dag 11 : 50km

Weer verder langs de rivier de Kocher ( zijrivier van de Neckar ) . Hier begint het steeds leuker te worden. Hier geen scheepvaart meer en fietsen over deels onverharde paden. In Neuenstadt aan de koffie. In gesprek met een Duitser,die een tocht van een paar dagen aan het fietsen was. Hij vertelde dat de camping in Kunzelsau ( of alles places) een leuke camping was met een strandje aan de Kocher. Bleek inderdaad een leuke “camping “ te zijn. Het is een zwembad met de mogelijkheid van kamperen. Maar wel een leuke stek. Waren ’s avonds in gezelschap van een Duits echtpaar met kind die ons uitnodigde om een fles wijn te verwerken, wat wij natuurlijk niet afsloegen. Later dan normaal naar bed maar om ’s morgens weer zo fris als een hoentje om 7.30 uur op te staan. Op naar de volgende etappe.

Onderweg langs de rivier de Koche

Was je hoort erbij

Klein biertje graag

Dag 12 : 45km

Er wacht ons volgens het boekje de zwaarste etappe. Met inderdaad flinke stijgingen. Ons benen werden op de proef gesteld. Het was flink wennen om in je ritme te komen. De warmte ( 30 Gr ) speelde daar zeker een rol bij. Uiteindelijk terecht gekomen ,in Neuhaus, op een boerderij”camping”. Nou ja, je kon er je tent opzetten. Maar wat een leuke plek in de boomgaard, met nog 2 “pipowagens” waar mensen konden overnachten. ’s Avonds met de eigenaars onder de Linde nog een heerlijk biertje gedronken en over het leven van de boer gesproken. Zij fokten runderen voor de export en leven verder van een vakantiewoning en de bewuste pipowagens. Heerlijk geslapen tussen de vallende appels.

Even uitpuffen , na een steile helling

Behulpzaamheid onderweg. Heerlijk koud water

Eerst appeltjes ruimen, voordat we de tent op kunnen zetten

Gezellig biertje drinken met de eigenaars onder de boom, voor de boerderij

Dag 13 : 25km

Heerlijk ontbijtje genomen. Zaten aan tafel met een jong stel uit München die in een pipowagen sliepen. Vandaag een korte tocht naar Ellwangen van het Kocherdal naar het dal van de Jagst. Wij hadden ons vandaag een halve rustdag beloofd. Waren dan ook al om 12 uur op de camping in Ellwangen. De tocht ging door boerenland met af en toe een stuk bos. Het gevoel in de bergen te zijn kwam bij ons boven.

Met jongelui uit Munchen

Even water tanken, bij de bron

Dag 14 : 70km

In deze etappe van stille bossen en kleine boerendorpjes gaat het omhoog naar een hoogtevlakte in het n- o van de Schwabische Alb. Gelukkig minder klimwerk dan de vorige etappe. Het traject liep voor een flink deel over een oud spoortraject en regelmatig over onverharde paden. Eindpunt Dillingen aan de Donau……..maar geen schone blauwe Donau. ’s Avonds een heel gesprek met een oudere “ Ossie “ , die geen Ossie wilde zijn, maar een Thuringer. Hij vertelde dat hij zijn vrouw op de hoogte had gebracht van onze reis. Waarop zijn vrouw vroeg hoe hij ( Henk dus ) zijn vrouw zo ver had gekregen om naar Roma te fietsen. Wat juist andersom was.

Even afkoelen

Makkie, kakkie. Tent aan het terras

Kilometerstand : 771 km

Terugblikkend op de afgelopen 2 weken kunnen wij stellen dat:

• We tot nu toe het weer mee hebben
• We veel behulpzame mensen zijn tegengekomen.
• Leuke gesprekken hebbeb gevoerd ( meestal in het duits )
• Veel mensen met de fiets onderweg zijn.
• Het fruit voor het oprapen ligt.
• Een waslijst hebben van mensen waarvan wij de Paus een handje moeten geven.
• Wij dus verplicht zijn om door te fietsen .
• De benen een beetje aan de klimmetjes begingen te wennen.
• In Beieren, een klein biertje, een halve liter is.

Gruss Gott

HEMA