Dag 22 : St. Valentin - Meran/Merano : 75km

Vandaag lekker afdalen. Opgestaan met een lekker zonnetje, wandeling naar het dorp voor verse broodjes bij de bakker. Boel ingepakt en op weg. Het eerste stuk langs het meer ging nog op en neer, maar daarna uitsluitend afdalen. Langs prachtige dorpjes ( Mals , Glurns ) door een van de grootste Appelgaarden van Europa. Erg druk met fietsers. Bij een fietsbar drankje genomen en weer door . Laatste lacetteafdaling vlak voor Metabo. Kramp in de handen van het remmen. Tentje opgezet op een leuke stadscamping met daarna een heerlijke plons in het zwembad.

Onze eerste pizza.

De stadspoort van Glurns/Glorenza

Onze eerste heerlijke macchiato

Uitzicht op de Ortler

Even een biertje en een frisse, bij de bike bar

Langs de Etsch / Adige. Richting Merano

Dag 23 : 0km

Vandaag een rustdag. Uitgeslapen tot acht uur. Boodschappen voor een uitgebreid ontbijt gehaald. Daarna de mooie thermen stad in. Op terrasje uren doorgebracht om ons verslag van de derde week te schrijven. Dus om nou te spreken van een rustdag?!?!. Voor onze benen !

De Winterpromenade langs de Sissiweg in Merano.

Was gezellig vol ?!?

Dag 24 : Merano - Ora/Auer : 50km

Net alles ingepakt, begon het te regenen. Gauw een plekje onder een afdak ingenomen, want er waren meer kapers op de kust. We zaten samen met een Duitse jongeman uit Berlijn en een ( dove ) Kroaat. Hele “gesprekken” over van alles. De krant van onze Duitser werd helemaal vol geschreven. Uiteindelijk zijn wij , zei de Kroaat : 1 Europa met z’n vieren. Het was weer een bijzonder ontbijtje. Na het afscheid op weg in de regen . Gelukkig vlak . Onder een rustplek koffie gemaakt. Gesprek met een fietsechtpaar over wel of geen e-bike. Het stel was al 74 dus mag het elektrisch worden. Wij hebben dus nog een paar jaar te gaan. In Auer / Ora tent op een camping achter een hotel. Veel te dure camping voor het gebodene . Bij de buren was in de tent ingebroken, dus dat stelde Marijke niet op der gemak.

Ontbijtje met een Berliner en een dove Kroaat.

De krant werd vol geschreven.

De appelgaard van Europa.

Kastelen en burchten, overal onderweg.

Etappe einde op de camping in Auer / Ora.

Dag 25 : Ora/Auer - Rovereto : Trein 70km / Rovereto - Sdruzzina : 25km

’s nachts regen. Eerst maar ontbeten bij de plaatselijke bakker. Maar de regen hield niet op. Erger nog, het werd steeds erger. Tent maar zeiknat ingepakt en maar weer terug naar de bakker voor de koffie. Overleg wel of geen trein. Wel dus, naar Rovereto, maar die ging pas om 12 uur. Dan maar weer koffie in het café t.o. het station. In de trein moesten alle spullen van de fiets, omdat de fietsen opgehangen moesten worden. In Rovereto een hostel uitgezocht, bleek deze vol. De receptionist was zo behulpzaam om naar een alternatief te zoeken. Veel was bezet i.v.m. weekend. Toch nog een plek gevonden in een agritur ( een soort b&b ). Wel nog even en 25 km fietsen. Een lief stekkie met een binnenplaats. Namen een heerlijke fles wijn ( gewurztraminer ). Konden ter plekke niet eten , maar manlief zou ons naar de plaatselijke pizzatent brengen. Fietsen in het donker langs de drukke weg was geen optie. Na het eten werden we door de pizzabaas teruggebracht naar ons onderkomen. Geweldige service!!!

Wat gaan we doen? Wel of geen trein?

Ons ontbijt bij slecht weer.

Het wordt de trein naar Rovereto.

Van appelteelt naar druiventeelt.

Ons onderkomen bij een wijnboer.

Heerlijke gewurztraminer.

Dag 26 : Sdruzzina - Verona : 50km

Nog steeds bewolkt. Heerlijk ontbeten en op weg……en het begon weer te regenen. Bij een nikegrill gestopt voor een heerlijke macchiato. En de regenkleding kon weer aan. In het begin was het een mooie tocht, Kris kras door wijnvelden en door leuke Italiaanse dorpjes. Wel weer op en af . Even wennen na al dat dalen. Laatste deel ging langs een kanaal. Was wat minder interessant. Aangekomen bij de camping van Verona hadden we wel effe een flinke klim achter de rug. Net op tijd de tent opgezet of het begon te regenen. Zijn we nu in Italië of in Nederland. Spullen in de tent en snel naar de stad beneden. In een kleine Kneipp gauw naar binnen . Toen barste het onweer los. En hoe!? De deuren gingen dicht want de regen stroomde naar binnen. Vervolgens schonk de kelner voor iedereen een heerlijk wijntje in en serveerde daar een lekkere mozzarella bij met overheerlijke olijfolie. Wij dachten : hij draait ons een poot uit…..maar niets is minder waar toen wij de rekening vroegen wist hij ook niet wat hij moest vragen. Dit is zo buitengewoon, geef maar wat. Mooi hè. Ja toch. Terug op de camping, door de regen, wilden wij nog effe opdrogen in het onderkomen. Plots zagen wij een stel Nederlanders volgepakt hun fiets voor de deur neerzetten. Als verzopen katten kwamen ze binnen. Een lekker rood wijntje gehaald waarna het een stuk gezelliger werd. Zij waren de hele dag van uit Garmisch onderweg geweest naar Verona.

Even een stop, bij de bike bar, ivm een regenbui.

Druiventeelt onderweg naar Verona.

Laatste blik op de bergen.

Aankomst in Verona.

Dag 27 : 0km

Rustdag in Verona. Rondgebanjerd door de stad . Prachtige oude plaats met z’n arena, prachtige piazza’s en een kasteel met een prachtig uitzicht over de stad. En natuurlijk zijn prachtige Romeinse brug.

Uitzicht vanaf de camping op Verona.

De Arena.

Uitzicht vanaf het kasteel op de Romeinse brug.

Dag 28 : Verona - Montagnana : 65km

Op weg naar Montagnana. Onderweg kregen wij het gevoel in Nederland rond te rijden met een vleugje Suriname. Schiet wel lekker op. Kunnen lekker tempo maken. Aangekomen in Montagnana bleek de jeugdherberg tijdelijk gesloten. Uitgeweken naar een b&b. Geweldig mooie plaats met volledige middeleeuwse stadsmuur met 24 torens en 4 stadspoorten. Gezellig stadscentrum met bijna overal arcades.

Even een eetstop en gelijk alles even laten drogen.

Een van de vier poorten van Montagnana.

De stadsmuurvan Montagnana.

Terugblikkend op de vierde week kunnen we stellen dat:

• Kramp in de handen hadden van het vele remmen bij het afdalen van de Reschenpas.
• na regen altijd zonneschijn komt, al moet je soms lang wachten.
• Een tiende van de Europese appels uit de streek rond Merano komt.
• De pizza , net als de schnitzel , ook langzaam je neus uitkomt.
• Het nu wel heel spannend wordt, halen we het wel of niet.
• Italianen in Ferrara op mooie , modieuze, antieke fietsen rijden.

Adifedecci HEMA